Ik werd gisteren 35. Happy birthday to me! Als het aan Pierce Brosnan ligt, word ik vanaf dit moment alleen maar sexier. En dat terwijl ik mijn eigen voeten niet meer kan zien door mijn groeiende buik en het lastig wordt om mijn veters te strikken nu ik in mijn 7e maand van mijn zwangerschap ben beland. Maar dan kan je blijkbaar ook sexy zijn. Want ik heb afgelopen jaar inderdaad weer een ‘thing or two’ over het leven geleerd.
Wat een jaar
Weer een jaar voorbij en elk jaar sta ik weer verbaasd wat er allemaal bij mij persoonlijk en in mijn naaste omgeving kan gebeuren. En ook elk jaar ben ik dankbaar dat ik überhaupt weer een verjaardag kan vieren en dat mag doen met familie en vrienden. We gaan een jaar terug in de tijd. Ik sta op mijn 34e verjaardag met een vriendin de Flamkuchen te beleggen in de keuken. Ik vertel haar over hoe de romantiek van onze kinderwens af is en inmiddels een medische zaak is geworden. Na alle onderzoeken starten we in de komende maand met het vruchtbaarheidstraject IUI. Ook vraagt ze naar mijn manuscript van mijn boek waarvan ze weet dat ik die in mijn ‘vrije uurtjes’ schrijf.
14 maart 2023
Na wat advies van wijze mensen in mijn kring en voor de zoveelste keer kleine details in mijn manuscript te hebben aangepast, voel ik mij begin 2023 er klaar voor om mijn manuscript naar uitgevers te sturen. Ik heb een persoonlijk kort filmpje bij onze kerstboom gemaakt en begeleidende mail opgesteld. Op 13 maart stuur ik Peter Smolders van uitgeverij Growing stories een mailtje.
'Beste Peter, wij kennen elkaar nog niet, maar wellicht komt daar bij deze verandering in. Ik deel graag mijn verhaal met werktitel: Kalawati - niet Indiaas, niet Nederlands, maar zichzelf. Het is een inspirerend memoire over (n) ergens bij horen en de zoektocht naar jezelf. Want zoekend naar waar je bij hoort, vind je wat hoort bij jou. In dit boek zijn er: 5 reizen naar India, 4 ouders, 3 ontmoetingen, 2 culturen en 1 geheim. (..) '
Met nog wat achtergrond informatie verstuur ik de mail. Een dag later krijg ik al een reactie. De laatste zin blijft hangen: Enfin: ik wil graag eens koffiedrinken en kijken wat we kunnen doen. Heb je opties in de week van 27 maart? De uitgeverij zit in Loosdrecht. Best een stukje van Rosmalen vandaan. Wat ik had verwacht weet ik niet, maar dat ik weer weg zou gaan uit Loosdrecht met het vooruitzicht dat mijn boek wordt uitgegeven in ieder geval niet. Amper een maand later op 21 april ben ik wederom onderweg naar Loosdrecht met Bossche Bollen om het contract te ondertekenen. Met als planning om een jaar later het boek uit te geven. Juist deze uitgever die ik 'koud' had aangeschreven, nog nooit over had gehoord, maar intuïtief aanvoelde dat ik hen moest benaderen toen ze in mijn social media toevallig langskwamen. Het mooiste overkomt je, het minste is bedacht.
17 april 2023
Het IUI-traject bestaat uit zes rondes, en vol spanning in mijn lichaam ga ik de eerste keer tegemoet. Wanneer ik eenmaal doorheb hoe de medische molen van IUI werkt, valt het best mee. Het zijn de vele kleine beetjes, de kleine beetjes hormoonprikken, de kleine beetjes echo’s, en de kleine beetjes wachttijden die het heel veel beetjes maken. Met als gemene deler de grote onzekerheid op elk vlak. Nadat de derde ronde ook ‘mislukt’ blijkt te zijn, lijk ik even te breken. Die week ben ik niet te genieten en er komt niets uit mijn handen. Vol verbazing vraag ik mij hardop af tegen mijn lief waarom ik toch zo moe ben. Het kwartje valt eindelijk en hoewel ik naar de buitenwereld doe alsof het allemaal ‘best te doen’ is, durf ik eindelijk aan mezelf toe te geven: ik vind het niet leuk dat ik in dit traject zit. Het IUI-traject vraagt zo ongelooflijk veel energie en heeft werkelijk impact op alle vlakken van mijn leven. En vooral het laatste is lastig om concreet en invoelbaar voor anderen te maken. Naast dat ik het zwaar vindt, maakt het mij heel onrustig. Hoe ga je daarmee om? Hoe vind je rust in de onrust? Het antwoord komt van de stoïcijnen, doe wat in je vermogen ligt, laat los wat niet in je vermogen ligt en heb de wijsheid om het verschil tussen deze twee te zien.
Of het geleidelijk gaat weet ik niet. Of er een aanwijsbaar moment is, weet ik ook niet. En hoewel alle momenten waarvan ik weet dat ze gaan komen, niet minder stom of spannend zijn, lijk ik er nu wel anders mee om te gaan en vooral milder naar mezelf te zijn. Wederom ervaar ik weer: de manier waarop jij naar de wereld kijkt, kan ook jouw wereld veranderen. Op maandagochtend, op 17 april 2023 om 6.42 in de ochtend lacht de smiley van de zwangerschapstest mij toe.
15 oktober 2023
En daar sta ik dan in de keuken, deze keer om de samosa's en biryiani te halen en op tafel te zetten. Mijn neefjes en nichtjes en kinderen van vrienden spelen in de kamer en ik kan niet wachten om onze kleine dodo daar ook tussen te zien. Terwijl ik terug denk aan afgelopen jaar, moet ik opeens denken aan een uitspraak van mijn mentor Paul Buhrs toen ik in 2011 voor K&S, the learning company in India was om hun hub op te zetten. 'Als jij beweegt, beweegt je omgeving.' Zonder beweging was er misschien nu geen boek in zicht en kerstkindje op komst. Een nieuw hoofdstuk breekt aan, nieuw leven is op komst. Hoe kijk ik op 15 oktober 2024 terug op het jaar en welk gerecht zet ik dan op tafel? Ik heb geen idee, maar ik weet zeker dat ik dan ook de sier bij Pierce Brosnan kan maken omdat ik weer een paar dingen over het leven heb geleerd. Hoe kan dat ook anders, gaat er door mij heen terwijl ik met een glimlach een hap van de samosa neem en weer in het feestgedruis meng: nieuw leven is in mij en om mij heen.