De zeven kernzaden van Aanpassingsvermogen 2.0
- Kathalijn Vergeer
- 2 days ago
- 4 min read
Hoe blijf je wendbaar in een wereld die lijkt te draaien alsof iemand het kompas heeft omgedraaid? Oude structuren wankelen, nieuwe betekenissen poppen op als paddenstoelen na de regen. De vraag is niet óf we ons kunnen aanpassen, maar hoe we dat doen zonder onze koffers vol stress mee te sjouwen.
Aanpassingsvermogen 1.0 was vroeger simpel: je buigen, hoofd boven water houden, af en toe een pirouette maken om niet om te vallen. Voldoende in een voorspelbare wereld. Maar nu? Nu moeten we dansen op een muziek waarvan je de noten nog nooit eerder hebt gehoord.
Aanpassingsvermogen 2.0. Geen trucje, geen toverstokje. Meer een manier van leven, zoals Dodo het zou zeggen: “Fladder mee, waggel als het moet, maar vergeet niet je eigen vleugels te gebruiken!” Soms beweeg je mee, soms pauzeer je, soms vlieg je dwars door alles heen en denk je: “Oeps… dat was niet de bedoeling, maar oké.”
Aanpassingsvermogen 2.0 is leren spelen met wat er gebeurt, in plaats van alleen maar reageren. Het is resoneren met de wereld, en ontdekken dat je het vaak niet alleen hoeft te doen. Mensen, Dodo’s, regenbogen, zeeën… alles helpt je een beetje verder. Het is cyclisch, net als een lemniscaat: waarnemen, loslaten wat niet past, verankeren wat waardevol is en opnieuw beginnen.
Houvast in jezelf vinden.
Voordat we de kernzaden induiken, eerst iets over houvast. Houvast begint van binnen, niet in je apps, planners of het derde kopje koffie van de dag. Het is dat stukje dat jou stevig laat landen als de wereld even op z’n kop staat.
Voor mij begon dat letterlijk op Schiphol in 1990. Ik klampte me vast aan de pijpen van de spijkerbroek van mijn vader, omdat alles om me heen nieuw, groot en overweldigend was. Later in India en bij mijn adoptiegezin moest ik telkens weer kleine veilige plekjes vinden. Rituelen, routines, ademhalingen… houvast groeit, het is niet statisch, en het komt vaak uit onverwachte hoekjes.
Uit die ervaringen, verweven in mijn boek Nieuw Leven, op reis naar jezelf kun je nooit verdwalen en wat ik in mijn werk zag, ontstonden de zeven kernzaden van Aanpassingsvermogen 2.0. Ze helpen je stevig te staan én te bewegen, veerkrachtig in een wereld die nooit stilstaat.
De zeven kernzaden – met een vleugje Dodo
Houvast en overleven
Aanpassing begint vaak klein. Veiligheid, rituelen en kleine routines geven ons lichaam en geest de ruimte om te leren en te groeien. Het zoeken van houvast is fundamenteel: het geeft regulatie, vertrouwen en de eerste basis om op terug te vallen. Begin klein. Veilige plekjes, rituelen en routines geven ruimte om te leren én te lachen. Zonder houvast waggelen we maar wat rond — letterlijk en figuurlijk.
Erkenning van verschil en zelfreflectie
Aanpassing vraagt dat je je unieke plek in de wereld herkent. Door verschil te zien en jezelf te begrijpen, kun je authentieke keuzes maken en effectief navigeren in complexe situaties. Iedereen is anders, ook jij. Door te zien wat jou uniek maakt, maak je keuzes die écht passen. Bonus: het bespaart je eindeloze discussies met je eigen spiegelbeeld.
Omarm leegte, onzekerheid en niet-weten
Niet alles is voorspelbaar. Leegte en onzekerheid worden je leeromgeving. Het vermogen om daarin aanwezig te zijn, zonder direct te willen vullen of controleren, opent ruimte voor groei. Leegte is geen vijand, het is een speelveld. Dodo vindt het fantastisch. Vooral omdat je daarin af en toe lekker op je snavel kunt gaan zitten.
Flexibiliteit en het herschrijven van je verhaal
Verandering vraagt dat je oude aannames loslaat en bereid bent je eigen verhaal opnieuw te schrijven. Zo ontstaat een dynamische identiteit die meebeweegt met nieuwe realiteiten. Dodo zegt: “Gooi het oude verhaal in de lucht, kijk hoe het valt en maak er een dans van.”
Open jezelf en verbind
Kwetsbaarheid en verbinding vormen de brug tussen jezelf en de ander. Door open te staan en contact te maken, ontstaat veiligheid, vertrouwen en wederkerige beweging. Kwetsbaarheid is geen zwakte, het is een brug. Je staat misschien een beetje bloot, maar je krijgt er verrassend vaak handen, vleugels of zelfs een knipoog voor terug.
Accepteer paradoxen en onafheid
Het leven bevat tegengestelde waarheden. Aanpassingsvermogen betekent leren dragen wat niet af is, het toelaten van meerdere perspectieven tegelijk en vrede sluiten met het onafgemaakte. Het leven is soms als een puzzel waarvan de stukken nét niet passen. En weet je? Dat is oké. Het geeft ruimte voor humor, creativiteit en een beetje Dodo-chaos.
Creëer, ontvang en vertrouw
Groei ontstaat in de wisselwerking tussen doen en toelaten. Vertrouwen in jezelf, in anderen en in de natuurlijke stroom van gebeurtenissen maakt adaptieve keuzes mogelijk — en laat iets nieuws ontstaan. Vertrouw op jezelf, de anderen, en soms op de wind. Dodo zweeft vaak boven de zee, en ja, af en toe valt hij bijna… maar hé, dat hoort erbij. Plons!
Op reis met Dodo
Samen met Dodo ervaar je hoe de zeven kernzaden werken: vallen met vertrouwen, vliegen met vrijheid en steeds weer thuiskomen in jezelf. Elk zaadje wordt levend, praktisch en – soms – hilarisch.
Het zijn kleine verhaaltjes, die ik zelf elke avond, wanneer ik Jonas in bed leg, vertel aan mijn eigen lieve DODO. Hij glipt met zijn vingertje door de spijlen van het ledikantje, klemmen zachtjes om de mijne. Hij ligt warm in zijn Nijntje-slaapzak, kijkt me aan met grote bruine ogen vol vertrouwen. Samen stappen we de wereld van Dodo in. Daar leert Dodo ons bewegen, vallen, voelen en vliegen… en soms gewoon lachen om jezelf. Dodo leeft in zijn eigen kleine universum, Dodoland, en net als Jonas leert hij langzaam bewegen, vallen, voelen en vliegen. En in die momenten, wanneer alles stil wordt en de wereld even ophoudt met raast, kunnen de eerste kiemzaden van Aanpassingsvermogen 2.0 wortel schieten in onszelf.
In de volgende blog neem ik jullie mee in hoe Dodo houvast vindt wanneer hij verdwaalt raakt.
Comments